Më quand che m’àus la matin-a
a j’heu la pànsa ca roja,
përchè ël me frigo le veuid
dercò 'l mè purtafeuj
e qui ai-je nèn da mangè.
A j’heu na fam da sciupè!

E anlùra ciàp la mè Panda,
j’heu d'anvisème ‘d fè i frèn;
a l’è amnia tròp càra a bensìn-a
e la frissiun fa la crin-a
e a-i sòrt na füm da s-ciupè!

Forse l'è mej che vàg a pe’
përchè a j’heu da pensè...
e pàss an mes a cul dòni
che at paghi per ciulè.
A lè na situassiun
ca’m fà fin-a ghignè:
j’heu da paghè di sold
per peoui ciapèlu da drè!

A j’heu pruvà cùn la bici (beté beté),
ma peoui a sùn subit drucà (beté me te),
përchè le strà sùn na merda,
i böcc ca smìu d’na bumbàrda
e ‘t màrci pèj d’in drugà!
(piciu andava mej, ma fava nèn rima...
valu bàn!)

E a sun muntà 'ns la curiera,
ma sun smentiame 'd fé il bijét (piciu!),
el cuntrolur l'è salì,
a l'ha dame 'n caus 'nt el cù
e me su stà beli sbacalì!

L'è propri mej che vàg a pe’,
përchè a j’heu da ghignè
baicànda i perdabàli
cun l'Audi da paghè.
A lè na situassiun
ca’m fà fin-a pensè
che sùn nen l'ünich piciu
a ciapèslu da drè.

A l'è ’na storia ’d tüti i dì
che apen-a a t´ausi ’t brüsa il cù.
A l'è ’na storia ’d tüti i dì
che apen-a a t´ausi ’t brüsa il cù.

T heai da saveji che, 'l di d'incöj,
a l'è normal ciapélu lì,
't poeuri cambié la posissiun,
ma nen la tradissiun!

L'è propri mej che vàg a pe’,
përchè a j’heu da scapé,
adès ajè tropa gent
c'al punta 'l me da drè.
A l'è na tradissiun
c'am fa propri sbarüvè,
l'ünica alternativa
a l'è ad taché a cursé.